φαινυλακετουρικός

-ή, -ό, Ν

φρ. «φαινυλακετουρικό οξύ»

(βιοχ.) ακυλαμινοξύ και, συγκεκριμένα, ακυλιωμένο παράγωγο τού αμινοξέος γλυκίνη, που σχηματίζεται στον οργανισμό για να διευκολύνει την απέκκριση τής δυσδιάλυτης λιπόφιλης ένωσης φαινυλοξικό οξύ με τα ούρα, αλλ. Ν-φαινυλακετυλογλυκίνη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. phenaceturic (acid)].